تحلیلی بر اثرات شاخص‌های پایدار گردشگری شهری در شهر همدان

توسعه گردشگری در سال‌های اخیر، موجبات تغییرات وسیعی در اقتصاد، اجتماع و نگرش مردم نواحی مختلف دنیا و همچنین افزایش پایداری در ابعاد مختلف شده است، به‌نحوی‌که تمامی شئون یک جامعه مخصوصاً جامعه میزبان را تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد. در این راستا، هدف اصلی از انجام تحقیق حاضر تحلیل شاخص‌های گردشگری پایدار شهری در شهر همدان و شناسایی عوامل اصلی مؤثر بر توسعه گردشگری در این شهر می‌باشد. این مطالعه با استفاده از روش شباهت به گزینه ایده آل (FTOPSIS)، سنجش اولویت هریک از ابعاد از طریق نمایه CCI و آزمون T و درنهایت سنجش توان پیش‌بینی هریک از شاخص‌های منتخب پژوهش با استفاده از مدل تحلیل تشخیص انجام گردیده است؛ بنابراین این تحقیق با رویکردی توصیفی - تحلیلی و بهره‌گیری از پرسشنامه به روش پیمایشی انجام پذیرفته است. جامعه آماری آن‌همه ساکنین شهر همدان می‌باشند که با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای 384 تن از شهروندان مورد پرسش قرارگرفته‌اند. در این راستا نتایج پژوهش با استفاده از مدل FTOPSIS نشان می‌دهد که شاخص اقتصادی و فرهنگی بیشترین اثر را درروند توسعه گردشگری شهر همدان ایفا می‌کنند. هم‌چنین با توجه به نتایج آزمون T، شاخص تکنولوژیکی با میزان 054/0- نسبت به میانگین مبنا، شرایط مساعدی جهت توسعه گردشگری را در شهر همدان ندارد. درنتیجه از اولویت بیشتری برای برنامه‌ریزی برخوردار می‌باشد. از طرفی نتایج مدل برازش رگرسیونی، حاکی از آن است که بین شاخص‌های فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی با توسعه پایدار گردشگری رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. نتایج مدل تحلیل تشخیص نیز نشان داد که ابعاد فرهنگی توسعه گردشگری توان بیش‌تری در پیش‌بینی شرایط پایداری آن دارا می‌باشد.